หยิบซีดีที่ไรท์ไปเปิดในงานปัจฉิมนิเทศตอนม.6 มาฟัง
คือแผ่นนั้นมันมีแต่เพลงที่เกี่ยวกับเพื่อนหมดเลย กูก็นั่งหาตั้งนาน
กว่าจะได้ครบ 18 เพลง พอเอาไปเปิดในงานเปิดประมาณ 5 เพลง
ไอ้หอก..
เพลงแรกเริ่มต้นเลยเป็นเพลงเก่าแก่ดึกดำบรรพ์ของแรพเตอร์
เพลงคำว่าเพื่อน ที่มันร้องประมาณว่า
"คำว่าเพื่อนนั้นมีความหมาย ไม่ยิ่งใหญ่แต่จริงใจให้เธอ
เก็บรักษาเอาไว้ให้นาน เผื่อสักวันกลับมาพบเจอ ขอให้เธอโชคดีเพื่อนเอย"
ฟังแล้วก็คิดถึงเพื่อนๆทั้งสายชมพู แล้วก็ม.6/4 ด้วย
ไม่ได้เจอกันก็นานแล้วเนอะ คิดถึงชีวิตม.ปลาย คิดถึงเก้าอี้หมุนได้
คิดถึงแอร์บนห้องที่ชอบปรับกันไปปรับกันมาจนน้ำแอร์ไหล
คิดถึงตื่นนอนตีห้า แต่เดี๋ยวนี้กว่าจะตื่นก็เกือบๆจะแปดโมง
ฯลฯ อีกมากมาย
๐ แฟรงค์ บุคคลที่นั่งด้วยกันในห้อง เตี้ยแต่ทรงพลัง ใกล้มีแฟนแล้วล่ะสิ
๐ บูด ไว้ว่างๆมาคุยกันอีก ทั้งนินทาชาวบ้าน เพลงหรือหนังต่างๆนาๆ
๐ เชษฐ์ บุคคลที่ชอบมาฝากของในกล่องข้างโต๊ะกู มาแย่งหมอนกูนอน
๐ เป้ ถึงนั่งห่าง แต่กูก็เดินไปคุยประจำ เป็นหุ้นส่วนคนนึงที่ขายเสื้อวันคริสต์มาส
๐ พิสัย ไปนั่งเล่น นอนค้างที่บ้านมันประจำ แต่กูก็นอนไม่หลับ นอนดึกกันเหลือเกิน
๐ หลอง หายไปเลยนะ ไปยืนเป็นไม้เสียบลูกชิ้นที่มหาลัยไหนล่ะเนี่ย
๐ แก้ว ร้องเพลงหลังห้อง ดีทูบีจำเป็น หยุ้น แก้ว บิว เดี๋ยวนี้เป็นฟรีเพลย์ไปแล้ว
๐ มาลี ไม่ได้เจอกันนาน ถ้าว่างจะไปตีแบดแถวบ้าน ไว้มาดวลกันใหม่ ไอ้กระจอก
แล้วก็คนอื่นๆที่รู้จักสนิทสนมแต่ไม่ได้กล่าวถึง คิดถึงเสมอ :)