บ้านโต้

วันเสาร์ไปเที่ยวกับไอ้โต้และครูฝนมา โต้มันนัดให้ไปซื้อของขวัญเป็นเพื่อนมันหน่อย
ที่เซ็นทรัล ปิ่นเกล้า ตอนแรกมันนัดบ่ายครึ่ง แล้วก็เปลี่ยนเป็นบ่ายสอง
เพราะมันต้องไปทำฟันก่อน กลัวทำฟันนาน มันเลยเลื่อนเวลาให้เป็นบ่ายสอง
กูก็ไม่รีบอะไร เพราะคิดว่าทำฟันมันน่าจะนาน เลยไปแบบเรื่อยๆ
ถึงเซ็นทรัลประมาณบ่ายสองครึ่ง เจอมันเลยถามว่ามาตั้งแต่กี่โมงเนี่ย
มันตอบว่าเที่ยง เพราะดูผิดวัน จริงๆต้องทำฟันวันอาทิตย์
โง่เลยเมิง..

หลังจากนั้นมันก็บ่นๆว่าหิวมาก ยังไม่ได้กินอะไรเลย
มันเลยเสนอให้ข้ามไปเมเจอร์ฯ ไปกินก๋วยเตี๋ยวเรือท่าสยาม กูที่ไม่อยากกิน
ก็เลยต้องสั่งข้าวคอหมูย่าง มากินแก้หิวนิดนึง ส่วนโต้มันสั่ง 'เตี๋ยวเรือสักอย่าง
กับตำซั้ว (สะกดไงวะ) มากิน พอข้าวคอหมูย่างกูมา ทำไมมันไม่เหมือนในเมนูวะ
ในเมนูนี่เนื้อหมูนอนแผ่เนื้อติดมันซะสวยงาม แต่ทำไมจานกูเนื้อหมูติดๆกันเป็นตับ
แถมในรูปมีหมูประมาณ 8-9 ชิ้น ของกูมาเป็นเนื้อหมูชนกลุ่มน้อยมาก
กูจะฟ้องสคบ. ไม่ยอมไม่ยอม

กว่าฝนจะมาก็ล่อเกือบ 4 โมงครึ่งเลยไปจองหนังเรื่อง The Break-Up
เพราะอยากดูมากๆ ในเรื่องถึงแม้ว่าจะน่าเบื่อไปหน่อย เถียงกันทั้งเรื่อง
แต่ว่า Jennifer Aniston สวยมากมาย สวยแบบโคตรๆ
บรรยายไม่ถูก สวยมากๆ คนอื่นเค้าก็ขำเป็นพักๆ ฝนก็บ่นๆตัวร้อน
ไอ้โต้ก็จะหลับ เอาเข้าไปแต่ละคน หนังเลิกปุ๊ปก็ข้ามไปเซ็นทรัลอีกรอบ
เพราะโต้มันจะซื้อของขวัญ ที่ตอนแรกมันยังไม่ซื้อ
คือมันขี้เกียจแบกข้ามไปข้ามมา มันซื้อตุ๊กตาตัวไรไม่รู้ กูก็ดูไม่ออก
ห่อของขวัญสวยงาม เตรียมให้เพื่อนในวันพรุ่งนี้อย่างเรียบร้อย

คืนนี้กูตกลงกะมันว่าจะไปค้างบ้านนะ เพราะกูเบื่อมากช่วงนี้
เลยจะหาคนคุยซะหน่อย คือที่อยากไปเนี่ยก็ได้ยินฝนพูดๆว่า บ้านโต้ใหญ่นะ
มีกล้องวงจรปิดประมาณ 12 ตัว ติดทั่วบ้านเลย กูก็จินตนาการไปแล้วล่ะ
โหใหญ่แน่ๆเลย น่าไปอย่างมาก พอถึงซอยบ้านมันนี่โคตรเปลี่ยวอ่ะ มืดมากๆ
ถ้าเดินนี่โดนผีหลอกมากกว่าโดนฉุดอีก ตัวบ้านก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมาก
แต่ก็หวังไว้ว่าข้างในจะอลังการงานสร้าง เฟอร์นิเจอร์เพียบพร้อม
เปิดประตูบ้านเข้าไปด้านซ้ายห้องคอมฯโต้มัน ให้ระดับความรกเกรด 2
ด้านขวาเป็นห้องดูทีวี ระดับความรกเกรด 1.5 ก็นั่งเล่นดู AF ไปเรื่อยๆ
แต่เวลาอยู่บ้านมันจินตนการได้เลยว่ากูรบสงครามฝุ่นอยู่ (ประมาณสงครามฝิ่น
แป้กเลยกู) แม่งฝุ่นเยอะมากเลยพ่อคุณ เดินยังไม่ถึง 10 ก้าวตีนกูดำขนาด
ไม่มีคำจะบรรยาย

ขึ้นชั้นสองแว้บแรกที่เข้าไปมันเดินเข้าไปก่อน มันก็บ่นว่าห้องอับมาก
กูก็เหรอๆ ไหนๆ เข้าไปนี่อย่างอับ ผ้าเช็ดตัวเอย หนังสือเกะกะห้องสุดๆ
ให้ระดับความรกเกรด 4 เลย ให้แบบไม่ต้องลังเลอะไรทั้งสิ้น
แล้วกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสอง เพราะนอนไม่ค่อยหลับกัน
ก่อนนอนก็บอกมันว่าห้ามกรนเด็ดขาด ถ้ามึงกรนกูปลุกมึงทั้งคืนแน่
กูไม่ได้นอนมึงก็ไม่ต้องนอน แต่สรุปมันไม่กรนเว้ย นานๆเจอคนไม่กรนที
ดีใจกูได้นอนหลับสนิท ส่วนตอนเช้าออกจากบ้านมัน กูได้เพื่อนใหม่เต็มเลย
แต่รู้สึกพวกมันมีชื่อเดียวกันหมดทุกคนเลย ชื่อฝุ่นน่ะ..

ส่วนวันนี้โต้มันต้องเอาของขวัญไปให้เพื่อนที่สีลม มันไม่อยากเดินคนเดียว
เลยชวนกูไปด้วย ตอนแรกไม่อยากไป เพราะรายงานกูยังไม่เสร็จเลย
แต่เอาน่ะไปก็ได้ สงสารมันไม่อยากให้มันเดินคนเดียว เดี๋ยวรายงานค่อยปั่นทีหลัง
แล้วก็เพิ่งรู้ว่าโต้มันไปไหนไม่เป็นเลย นอกจากบ้าน โรงเรียน มาบุญครอง
แม่งไปเป็นอยู่แค่นี้ โตได้แล้วนะ ได้ข่าวอายุเท่ากู
แต่ไปไหนมาไหนน้อยกว่ากูมาก..

พอไปถึงสีลมปุ๊ป มันก็นัดเจอเพื่อนมันตรงนี้นะ ไปถึงแว้บแรกที่กูเห็น
ขอกูเก็บรายละเอียดผู้หญิงคนนี้หน่อย พอมันให้ของขวัญเสร็จไม่ถึง 1 นาที
มันก็เดินกลับมา กูก็เอาเลย โต้ขาเธอใหญ่มาก ก๊อตซิลล่าบุกสีลมมากอ่ะ
แล้วโต้มันก็บอกต่อว่า มันเข้าไปมันปั้นยิ้มก่อนเลย แล้วสังเกตทุกส่วนเหมือนกัน
ผิวหน้าก็ไม่ดี ฟันก็เหลือง ขาก็ใหญ่ สรุปแม่งเครียดประมาณเอาของขวัญกูคืนมา
กูเลยไซโคในบัดดลเลยว่าโต้มึงคิดใหม่ได้นะ จะจีบคนนี้จริงเหรอ คนอื่นดีกว่านะ
ไปๆมาๆ แม่งบอกว่าตอนนี้จะไม่สนผู้หญิงแล้ว จะสนผู้ชาย (อ้าวไม่ใช่ พิมพ์ผิด)
จะให้เอนท์ติดก่อน แล้วค่อยไปจีบผู้หญิงในมหา'ลัยแทน ดีมากๆไอ้น้อง
คิดแบบนี้ได้ก็ดีแล้ว ไซโคเป็นผล..

แล้วก็ค่อยไปสยามต่อ โต้มันจะไปซื้อหนังสือเอนทรานซ์ที่ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
เพิ่งจะมาขยัน มันควรจะขยันตั้งนานแล้วล่ะคุณ เดินไปเดินมาเริ่มเหนื่อยที่พารากอน
มันเลยถามว่า ไปกินนี่กัน Big King กูก็งงว่ามันคืออะไร
กูก็เลยต้องไขปริศนาดาวินชีโค้ดอย่างเร่งด่วน ที่แท้มันคือ Burger King
แต่มันดันพูด Big King เป็นไรกะ Big C ป่ะเนี่ย.. (ขอจบแบบดื้อๆแล้วกัน
เหมือนใน The Break-Up ที่จบแบบกูต้องคิดในใจว่า อ้าว..เหี้ยจบแล้วเหรอ)

ทำไมวันนี้กูพิมพ์เยอะขนาดนี้เนี่ย ตะลึงอึ้งแดกไปเลย ยาวเกินเหตุ..