วันอาทิตย์, ตุลาคม 15, 2549

เรื่องทองๆ

ที่ตั้งชื่อเรื่องแบบนี้ก็ไม่มีอะไรหรอก คือได้ไปกินข้าวกะครอบครัว
ที่ร้านไก่ทอง อยู่แถวเมืองทองธานี แค่มันมีคำว่าทองเหมือนกันเท่านั้นเอง
ซึ่งกูก็ไม่เคยไปหรอก แต่พี่กะพ่อกูเคยไปแล้ว เห็นเค้าบอกว่าราดหน้าอร่อยมากมาย
กูก็เหรอๆ เออๆไปก็ไป ยิ่งหิวๆอยู่

ร้านที่จะไปกินก็ไม่ได้ไกลจากบ้านกูเลยซักนิด ลาดพร้าวกะเมืองทองธานี
แล้วพ่อกูจะขึ้นโทลล์เวย์ทำไมเนี่ย เปลืองเงินจริงๆ วิ่งข้างล่างก็ได้
แต่ขนาดขึ้นโทลล์เวย์ กว่าจะไปถึงร้านก็เกือบๆจะครึ่งชั่วโมง
นานเหมือนกันนะเนี่ย

พอไปถึงร้านกูก็ไม่ค่อยได้สั่งอะไร ให้พวกเค้าจัดการสั่งอาหารกันเอาเอง
อะไรมาบนโต๊ะกูก็กินหมด เท่าที่จำได้เด่นๆเลยก็สั่ง ปูผัดผงกะหรี่,
กุ้งนึ่งซอสฮ่องกง, ปลาอินทรีไต้หวัน, น่องไก่ทอด และราดหน้า
(มันมีอีกแต่จำชื่อไม่ได้) นั่งกินอย่างทรมานเพราะสั่งมาเยอะเกินเหตุ
ได้ข่าวมีกันอยู่ 5 คน สั่งมายังกะกินกันทั้งตำบล พูดถึงอาหารแต่ละอย่างซักหน่อย
เผื่อใครบางคนจะน้ำลายไหลลงบนคีย์บอร์ดให้แม่งเจ๊งกันไปข้างนึงไปเลย

อย่างแรกปูผัดผงกะหรี่ เค้าก็ให้เลือกว่าจะเอาปูเนื้อ หรือปูไข่
บ้านกูชอบกินเนื้อปูกัน ก็เลยสั่งปูเนื้อไป พอมาถึงโต๊ะเท่านั้นแหล่ะ
เกิดมาเพิ่งเคยเห็นพี่ปูตัวใหญ่ขนาดนี้ สุดๆไปเลย ดูดเนื้อดูดผงกะหรี่กันมันส์เลย
อย่างที่สองกุ้งนึ่งซอสฮ่องกง ตอนแรกก็ดูๆเมนู อยากจะสั่งอันนี้อยู่
แต่ก็ไม่เอาดีกว่า สั่งอย่างอื่นไปเยอะแล้ว อยู่ดีๆพี่กูสั่งซะงั้น ได้แจมเลยกู
ขอบรรยายถึงเฮียกุ้งหน่อย ระดับเฮียกันเลยทีเดียว ใหญ่ไม่ยอมแพ้พี่ปูเลย

อย่างที่สามปลาอินทรีไต้หวัน รสชาดอร่อยกว่าปลาอินทรีที่ขายตามตลาดอีก
รู้สึกเหมือนกับว่าได้กินไก่ไปพร้อมๆกับกินปลา รสชาดมันคือปลา
แต่เวลาเคี้ยวมันคือไก่ ไม่นิ่มจนเกินไป แล้วมันก็ราดซอสบ้าไรไม่รู้ อร่อยดี
อย่างที่สี่น่องไก่ทอด น่องน้องไก่ก็ไม่มีอะไร ก็น่องไก่ธรรมดาทั่วๆไป
แต่ทอดมาวางบนโต๊ะปุ๊ป เหมือนแถมน้ำมันพืชให้กูขวดนึง กูต้องมานั่งซับน้ำมันออก
กว่าจะได้กินน่องน้องไก่ ไก่กูช้ำไปหลายจุดอยู่

อย่างที่ห้าราดหน้า ขึ้นชื่อว่าเป็นเมนูเด็ดประจำร้าน แต่แม่งเสือกมาซะทีหลัง
กูก็อิ่มไปแล้วด้วย แทนที่จะอร่อยแม่งก็เจื่อนๆงั้นๆอ่ะ รสชาดของน้ำราดหน้า
รู้สึกได้ถึงน้ำมันงา ส่วนเส้นก็เหนียวนุ่มมากมาย สุดท้ายท้ายสุดก็เหลือน่องน้องไก่
กับราดหน้าเลยต้องห่อกลับบ้าน แล้วก็เอาน่องไก่ที่กินไปแล้ว
ไปฝากน้องหมาที่บ้านอีก 4 ตัว อิ่มเอมกันถ้วนหน้า

พอถึงเวลาเช็คบิลเท่านั้นแหล่ะ 2,806 บาท พ่อกูก็บอกราคางั้นๆ แต่กูสะอึกไปเลย

ไม่เคยกินอะไรแพงๆ นานๆกูจะกินที เลยสงสัยว่ามันแพงที่อะไรเนี่ย
เลยหยิบบิลมาดู ปูผัดผงกะหรี่พันสองกว่าๆ กุ้งนึ่งซอสฮ่องกงเจ็ดร้อยปลายๆ
ที่เหลือก็คละเคล้ากันไป พ่อเลยบอกให้กูคิดร้านมาจะได้พาไปกิน เอาร้านดังๆด้วย
กูก็คงต้องเลือกร้านที่ราคาไม่แพงขนาดนี้อ่ะ ไม่ไหวๆ กินแล้วก็ขี้
แดกทำไมแพงๆ