วันอาทิตย์, มีนาคม 11, 2550

เพี้ยน

วันอาทิตย์ทั้งที เค้ารณรงค์ให้อยู่บ้านกะครอบครัว แต่กูขี้เกียจอยู่บ้าน
เลยไป Emporium (อีกแล้ว) เดินเล่นซื้อของ จนประมาณบ่ายโมงนิดๆ
ก็ไม่มีที่จะให้เดินแล้ว เลยพุ่งใต้ดินไปจตุจักร แต่ร้อนได้อีก พยายามเดินช้าๆ
เหงื่อจะได้ไม่ไหล สุดท้ายเหงื่อแตกเหมือนเดิม

เดินไปเดินมาชั่วโมงนิดๆ ได้เสื้อยืดมา 2 ตัว ที่ซื้อมา 2 ตัวเนี่ยก็เพราะว่า
ถ้าซื้อตัวเดียวมัน 190 บาท แต่ถ้าซื้อ 2 ตัวมัน 300 บาท กูเลยว่า
เพิ่มเงินอีก 110 บาท ก็ได้อีกตัวแล้ว คิดถูกไหมล่ะฮิ แล้วก็เดินๆไปเรื่อยๆ
จุดมุ่งหมายที่อยากได้คือกางเกงยีนส์ กับกระเป๋า ล้วนมือสองทั้งหมด
แต่ไม่มีไรถูกใจเลย ดีไม่เสียตังค์

หลังจากนั้นก็ไปเซ็นทรัล ลาดพร้าวต่อ เพราะยังไม่ 5 โมง เนื่องจาก 5 โมง
ต้องไปทำบุญกะที่บ้าน เลยเดินเซ็นทรัลตากแอร์ไปเล่นๆ ไม่ได้จะซื้ออะไร
แต่ก็ต้องเสียเงินไปกับของกิน กาโตว์เฮ้าส์ถุงนึง ซื้อไป 5 ชิ้น
แต่ขอถุงกระดาษเค้า เค้าก็ให้นะแต่ก็บอกว่าถุงกระดาษสำหรับ 8 ชิ้นนะคะ
เออแล้วทำไม ร้านอื่นไม่เห็นบ่นเลย ห่า แล้วก็เข้า Tops ซื้อขนมต่างๆ
ดีใจได้เจอ จอลลี่โคล่า ไม่ได้กินเป็นชาติ เลยซื้อมาอย่างเยอะ
ซื้อเมล็ดข้าวโพดมาทำป๊อปคอร์นเองที่บ้าน รู้สึกอยากกินจัด ซื้อที่โรงหนัง
แล้วแม่งแพงเกิน รับไม่ได้

พอใกล้ๆ 5 โมงเลยไปรอพ่อที่สถานีรัชดาภิเษก แต่พ่อกูเหลดไปเกือบ 20 นาที
ยืนเหนื่อยเลยกู เลยยืนกินกาโตว์เฮาส์ไปก่อน มันก็มีหมาอยู่แถวนั้นด้วย
แล้วกูกินแซนด์วิชปูอัด ปูอัดมันก็หล่น เลยเขี่ยๆให้หมากิน หมามันไม่กิน
ห่า กูเห็นมึงหิว เลยให้กิน เสือกเรื่องมากไม่กินอีก ให้ตายเหอะ
หมาแถวบ้านกูไฮโซจริงๆ ไม่กินปูอัด เคืองมัน พ่อมาพอดี หนีขึ้นรถไปเลย
ระหว่างทางไปวัดแถวๆโรงเรียนสตรีวิทยา 2 ก็เห็นร้านขายบะหมี่ร้านนึง
ซึ่งรูปแบบร้านมันชายสี่ บะหมี่เกี๊ยวแน่นอน แต่พอรถเข้าไปใกล้ๆ ไม่ใช่ชายสี่ว่ะ
แต่เป็นชูสี่ บะหมี่เกี๊ยว กูก็นะ แถวบ้านกูอะไรเพี้ยนๆเยอะดี