ฮังการีสโลวัคออสเตรียเช็คเยอรมัน ตอนที่ 1

ได้ฤกษ์เขียนซะที หลังจากลังเลมานาน จะเขียนดีมั้ยเนี่ย มันเยอะเกิ๊น
แถมจำไม่ค่อยจะได้แล้วด้วย จะเขียนนี่ต้องเปิดดูรูปเอา ว่าไปไหนมาบ้าง
เอาล่ะเริ่มเลย เสียเวลา เพราะน่าจะอีกยาวไกล กว่าจะจบ เหนื่อยๆ

ก่อนไปยุโรปครั้งนี้ ก็เขียนการ์ดอวยพรปีใหม่ให้เพื่อนๆไปบางคน
ตอนแรกไม่รู้ที่อยู่ ก็ทำเป็นแบบว่าถามว่าขอที่อยู่กับเลขปชช.หน่อย
จะเอาไปสมัครเล่นเกม มันก็ให้มา แท้จริงแล้วไม่ได้สมัครหรอก เขียนการ์ดให้
ส่งตั้งแต่วันที่ 27 ธันวา กว่าจะถึงล่อมา 2 มกรา แล้วที่เขียนไปกูนี่ก็เบลอๆ
มันต้อง X'Mas '07 & HNY '08 เอ๋ออีกกู ดันเขียน X'Mas '06 & HNY '07
ได้ข่าวผิดทุกอัน ปิดผนึกซองเรียบร้อยเพิ่งมานึกได้ เจริญจริงๆ

วันที่ 30 ธันวาออกจากบ้านเกือบ 2 ทุ่มไปสุวรรณภูมิ ต้องไปเช็คอิน 3 ทุ่ม
เครื่องออกห้าทุ่มครึ่ง รอกันเหงือกแห้งเลยทีเดียว เดินเที่ยวเล่นอยู่ใน King Power
ต้องไปเอาของให้ฝนด้วย วุ่นวายจริงๆ กระเป๋ากูก็แน่นเอี๊ยดแล้ว ต้องมายัดของ
ลงมาในกระเป๋าอีก แทบจะปริออก เดินไปเรื่อยๆซื้อของนิดหน่อย
จะไปกิน Burger King เห็นคนแล้วกินไม่ลง ล้นเลยคุณ เอาวะทนๆ
เดี๋ยวค่อยไปกินอาหารบนเครื่องก็ได้

ขึ้นเครื่องสายการบินของตุรกี เพราะจะต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่อิสตันบูล
เครื่องเหลดเกือบ 20 นาที กว่าจะได้ทะยานขึ้นท้องฟ้า ทำกูง่วงเรียบร้อย
ขึ้นได้สักแปปก็หลับ เค้ามาเสิร์ฟอาหารก็กินไม่ลงและ ใครจะไปกินลง
กินข้าวตอนตี 1 กว่าเนี่ยนะ อ้วนๆ ไม่ได้ๆ แล้วก็หลับต่อ หลับๆตื่นๆ
ปวดคอโคตร เมื่อยขา ก้นชาด้วย ทรมานเหอะ เมื่อก่อนนะอยากนั่งเครื่องบิน
พอนั่งนานๆแบบนี้ก็ไม่ไหวนะ เคยนั่งไปออสเตรเลีย แค่นั้นยังจะตายเลย

แล้วสายการบินตุรกีมันจะมีทีวีส่วนตัวอยู่ที่พนักของคนข้างหน้า มีหนัง
มีเกม มีเพลง ซึ่งมีทีวีมันก็ดีนะ อีกอย่างมันไม่ดีมันทัชสกรีน ข้างหลังกู
ฝรั่งวัยรุ่นมือหนักได้อีก กดเข้าไปๆ สาด แล้วกูก็ดูหนังไปแต่ละเรื่อง
ไม่จบสักเรื่อง หลับก่อนทุกที เปิดค้างไว้ตื่นมาอีกที จบ ดูไปนิดเดียวเอง
แล้วแอร์ตุรกีก็นะ ปกติการบินไทยจะเก็บจานก็จะเอื้อมมาหยิบจานใช่มะ
ไอ้นี่ กูก็นั่งมันถามกินเสร็จยังก็บอกเสร็จแล้วเอาไปได้เลย มันก็แบมือพยักหน้า
แบบยกมาให้กูสิ สาด!

ออกจากเครื่องเพื่อไปเปลี่ยนเครื่องที่อิสตันบูล หนาวเกินไปนะคุณ
ติดลบกันเลยทีเดียว เตรียมตัวไม่ทัน เพราะขึ้นเครื่องไปใส่ไปชั้นเดียว
พอมานั่งรอแล้วมันจะมีประตูเลื่อนๆ เลื่อนทีลมเข้ามาที พระเจ้า หนาวเกินไป
บินจากอิสตันบูลมาบูดาเปสต์ ที่ฮังการีประมาณ 2 ชั่วโมง พอถึงเท่านั้นแหล่ะ
หิมะตก -7 องศาครับท่าน เปิดเป๋าใหญ่หาเสื้อหนาวสุดๆ ถุงมือ ผ้าพันคอ หมวก
แล้วคนอื่นไปเปลี่ยนใส่ลองจอนเข้าไปด้วย กูไม่อยากใส่ มันอึดอัดเกินไป
ใส่ยีนส์ชั้นเดียวนั่นแหล่ะ ส่วนเสื้อก็เสื้อยืด เสื้อหนาว เสื้อคลุม 3 ชั้นพอ
ยังหนาวอยู่เลย

*** จะบรรยายไม่ละเอียด เพราะจำไม่ได้จริงๆ บางทีไปชมสถานที่นี้มา
แต่ไม่ได้พิมพ์ลงไปก็มี เพราะอาจจะไม่มีจุดน่าสนใจ

ถึงนู่น 9 โมงเช้านิดๆ เที่ยวเลยคุ๊ณ กูยัง Jet Lag อยู่เลย เที่ยวโดยรถทัวร์

ที่แรกที่ไปคือจตุรัสฮีโร่ เป็นที่ที่สร้างขึ้นเพื่อการรอดพ้นจากคอมมิวนิสต์
(อยากจะใส่รูป แต่ยุ่งยากและขี้เกียจ จินตนาการเอาเองแล้วกันนะ)
ให้ลงไปถ่ายรูป หิมะทั้งนั้นเลย ดีใจได้เจอสักที เจอแต่หิมะปลอมดรีมเวิล์ด
ถ่ายๆไปเรื่อยๆ คือนักท่องเที่ยวเยอะมาก กูก็เดินๆไป เจอกลุ่มวัยรุ่นฝรั่งเรียก
ให้ไปถ่ายรูปด้วย เอ่อ หน้าเอเชียนี่มันแปลกมากใช่มะ สาด

ตอนบ่ายพาไปป้อมชาวประมง ริมแม่น้ำดานูบ เป็นสถานที่ที่ให้ถ่ายรูป
กับแม่น้ำดานูบซึ่งหมอกเยอะขนาดนั้น มันก็เห็นลางๆใช่มะ ไม่ค่อยชัดเท่าไหร่
แล้วมันจะต้องเดินขึ้นเขา แล้วอ้อมไปลงอีกฝั่งนึง กูท้อไม่ไหว หนาวด้วย
เลยเดินลงมาขึ้นรถก่อน ไม่ไหวๆ ตกเย็นไกด์เรากะไกด์ท้องถิ่นถามว่า
มีคนอยากล่องเรือดานูบ แต่ว่าต้องเสียเพิ่มคนละ 25 ยูโร กูนั่งคำนวณ
ของเรามา 4 คนก็ 100 ยูโร x 50 สาดตั้ง 5,000 บาท คณะมี 31 คน
เกือบสี่หมื่น กูไม่ได้อยากล่องเลย แล้วรู้สึกตอนล่องเรือ กูแอบเห็นนะ
ว่าไกด์เรากะไกด์ท้องถิ่นมีตกลงกัน กูว่าได้กันไปคนละเท่าไหร่ล่ะ กรวย!

ช่างมันๆ ซื้อความสุขน่านะ คืนแรกนอนพักโนโวเทล อ่ะนะ หรูได้อีก
เหมือนจะโดนผีอำด้วยกู น่ากลัวอ่ะ นอนๆอยู่แบบขยับมือไม่ได้
ขาเหมือนโดนดึง ไม่รู้ว่าฝรั่งมีผีอำเปล่า หรือกูคิดไปเองวะ นอยด์เลยคืนนั้น