เค้กวันเกิด

โอ้ว โน โน โน ไม่ใช่เค้กวันเกิดตัวเองซะหน่อย แต่ว่าวันนี้ 28 เมษายน
เป็นวันเกิดธนดลเค้าครับ เลยวางแผนไว้ตั้งแต่ 3 วันก่อนว่าวันนี้จะเซอร์ไพรส์
ด้วยการเอาเค้กไปให้ธนดลหน้าบ้าน โดยตอนแรกจะเซอร์ไพรส์คนเดียว
แต่เห็นเอ็มถามว่า กูไม่ให้อะไรเหรอ กูก็บอกไปว่าวันจันทร์จะทำแบบนี้ๆ
มันก็เลยเอาด้วย เดี๋ยวหารค่าเค้กคนละครึ่งไรแบบนี้

โดยเล่าถึงเมื่อวานก่อน ธนดลนัดให้ไปสยาม ก็เลยเอาเกงยีนส์ที่มันอยากได้
พวกสีแป๊ดๆอ่ะ แต่เป็นสีน้ำเงินไปให้เป็นของขวัญ แล้วก็ไปกินฟูจิไรแบบนี้
พร้อมเพื่อนๆมันด้วยนั่นแหล่ะ แต่พวกเพื่อนๆมันจะดูหนังเรื่องสี่แพร่งต่อ
กูดูแล้วไง เลยไม่ดู จริงๆถ้าดูเรื่องอื่นก็ไม่ดูนั่นแหล่ะ เพราะจะต้องไปหาเค้ก
ตอนแรกจะซื้อที่พารากอน แต่ว่าจะไปค้างบ้านพิสัยพอดี แล้วมันนัดเจอ
ที่เซ็นทรัลปิ่นเกล้าทุ่มนึง เอองั้นไปซื้อที่เซ็นทรัลก็ได้

ก่อนที่พวกมันจะเข้าโรงกัน กูก็กระซิบกระซาบกะเอ็มว่า เดี๋ยวกูออกมาก่อนนะ
รอข้างล่าง ร้าน Asia Books นะ เร็วๆล่ะ กูก็นั่งอ่านหนังสือไป 15 นาที
มันก็ตามมา หลังจากนั้นก็นั่งรถเมล์ไปเซ็นทรัลปิ่นเกล้า สักพักพิสัยโทรมา
บอกว่าเปลี่ยนแผนจากที่จะไปกินข้าวที่เซ็นทรัล ปิ่นเกล้า เปลี่ยนเป็นสุขุมวิท 12
กูก็นะ ทำไมไม่บอกให้เร็วกว่านี้ เลยไม่เป็นไร เดี๋ยวซื้อเค้กเสร็จแล้วกลับเองก็ได้

เดินดูทีละร้านทั้งกาโตว์เฮ้าส์ เอสแอนด์พี ฯลฯ สุดท้ายมาลงตัวที่ร้าน Village
ไม่รู้คือไร ไม่เคยได้ยินชื่อ แต่รู้สึกว่าที่สยามตรงข้ามศูนย์หนังสือจุฬาฯ ก็มีร้านนี้
ตอนแรกจะให้แบบชิ้นเดียวก็นะ มันดูทุเรศไปป่าววะ เลยซื้อแบบเต็มๆเลยแล้วกัน
กูเป็นคนแบกกลับบ้านอีก ต้องเอาเทียนอีก มากมาย

วันรุ่งขึ้นรอเอ็มตื่น เพื่อที่จะไปบ้านธนดลสักบ่ายสองโมง ไม่อยากไปเที่ยง
เผื่อไม่อยู่บ้าน ออกไปกินข้าวนอกบ้านอะไรอย่างงี้ เลยให้เอ็มลองเชิงโทรไปถามก่อน
ว่าอยู่บ้านรึเปล่าไรแบบนี้ แต่ไม่ได้ถามตรงๆนะว่าอยู่บ้านรึเปล่า
ให้ชวนคุยไปเรื่อย เพื่อให้ชัวร์ว่ามันอยู่บ้านจริงๆ นัดเอ็มบ่ายสองหน้าหมู่บ้ัาน
ถึงพร้อมกันเลยครับ กูนั่งมอ'ไซค์มา มันนั่งสาย 516 มา คือกูอ่ะเห็นมันเลย
รถเมล์มันขับผ่านหน้าไป อ่ะโหไม่สนใจสิ่งรอบตัวเลยนะ นั่งบนรถเมล์เนี่ย

เดินๆเข้าไปในหมู่บ้าน ตื่นเต้นเองเพราะกลัวเจอพ่อ กูถือเค้กไว้ จุดเทียน
ให้เอ็มไปกดกริ่งหน้าประตู ดูมันเสือกหากริ่งไม่เจอ อยู่ตรงหน้าแท้ๆ
เป็นงู งูฉกไปแล้ว ขอยืมคำพูดม๊ามาหน่อย ชอบด่ากูประจำ หาของไม่เจอบ่อย
เลยให้เอ็มส่งสัญญาณมาว่าใครกันแน่ที่มาเปิดประตู พ่อหรือธนดล สรุปเป็นธนดล
เสียงเฮ้ยมาแต่ไกล ว่าเอ็มมาได้ไง เพราะตอนแรกเอ็มบอกจะไปวังหลัง
เข้าแผนพอดี ธนดลออกมาเปิดประตู คือมันเปิดแล้วแบบให้แขกปิดประตูเองอ่ะ
กูแบบห่า จะรีบเดินเข้าบ้านไปไหน เลยพุ่งออกจากต้นไม้ข้างบ้านอย่างเร็ว
หน้าเกือบทิ่ม สะดุดรากต้นไม้ก่อน 1 ที มันก็หันมาพอดี เหมือนเห็นว่ามีคนวิ่งมา
ร้องเลยครับ Happy Birthday ให้มัน เทียนก็จุดอยู่ ฮาหน้ามันอ่ะ แบบตกใจ
งงเลย มาได้ไงกัน แล้วกูยังร้องเพลงไม่จบเลย แม่งเป่าแล้ว ให้กูร้องจบก่อนได้มะ
เซอร์ไพรส์มั้ยล่ะ ฮ่าๆ ให้มึงจำไปจนวันตายเลย

นั่งเล่นอยู่บ้านธนดลสักพัก ไม่มีไรทำจริงๆ นั่งอ่านหนังสือมาเก๊าไปเรื่อยๆ
เหมือนฝนจะตก แต่ไม่ตก ตอนแรกมันก็อยากว่ายน้ำ แต่กูไม่ได้เอาชุดมา
ชุดอยู่บ้านพิสัย เอามาด้วยแหล่ะ แต่คิดว่ามันเพิ่งบีบสิวมา คงไม่ว่ายหรอก
เลยไม่ไ่ด้ติดมาจากบ้านพิสัย สักพักท้องร้องจ๊อกๆ ไม่มีไรกินเล่นเลย
บอกกินเค้กได้มะ เลวมะกู มันบอกให้รอกินพร้อมกันดิ กูถามกี่โมง
มันบอก 2 ทุ่ม อื้อหือ ใครจะอยู่รอมึงครับ 2 ทุ่ม เลยกินพร้อมมันเลยเดี๋ยวนั้น
อร่อยเหมือนกันนะเออ ข็อคโกแลตแล้วก็มีอัลมอนด์ด้วย พอถึงเวลากลับ
สักเกือบทุ่ม ฝนแม่งปรอยๆ กวนตีนเนอะ แถมมอ'ไซค์หน้าหมู่บ้านคิดกูแพงอีก
เกลียดมัน แค่ไปวัดพุทธจักรล่อตั้ง 30 บาท ขามา 20 บาทเอง
เห็นกูไม่ใช่คนแถวนี้ โขกเอาใหญ่เลยนะ โมโห

ปล. ทำไมกูพิมพ์ ไรแบบนี้ อะไรแบบนี้ บ่อยจังวะ