รักจัง

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้ไปดูหนังคนเดียว คือคนอื่นเค้าเปิดเทอมกันหมดแล้ว
แต่กูเปิดตั้งสัปดาห์หน้า มันไม่มีไรทำ เลยฆ่าเวลาโดยการไปดูหนังดีกว่า
พุ่งไปมาบุญครองด่วนจี๋ ไปจองเรื่อง รักจัง รอบบ่ายสามโมง
ตอนจองก็ทำไมคนมันน้อยนิดจังวะ แต่พอเข้าโรงแล้วก็นะ
แม่งมากันเต็มโรงเลย..

เรื่องนี้ฟิล์มแม่งหล่อเกินหน้าเกินตา ส่วนพอลล่าแอบเห็นสิวเม็ดเป้งตรงหน้าผาก
แต่ก็ไม่เป็นไรชอบคาแรกเตอร์แบบนี้ เหมือนที่เล่นเรื่องเซ็กซ์โฟนกับบีม ดีทูบี
ในเรื่องมีอารมณ์หลักๆอยู่ 2 อารมณ์คือ ขำและซึ้ง ไอ้ขำเนี่ยไม่ต้องบอก
เยอะกว่าซึ้งอีก ชอบตอนที่บ๊วยให้พอลล่าท่องก.ไก่ อ่ะ พอลล่ามีแอบขำด้วย
ส่วนไอ้ซึ้งเนี่ย อาจจะชอบไม่เหมือนคนอื่น แต่ชอบตอนที่ฟิล์มกะพอลล่า
ไปพันๆต้นไม้ในป่าอ่ะ แล้วเปิดเพลงคลอๆอ่ะ เคลิ้มเลยกู
พอหนังจบล่อกูปวดคอซะ ทีหลังไม่มาดูมาบุญครองแล้ว เก้าอี้ห่วยมาก

พอจะเดินไปพารากอน เจอไอ้มุนิศรเดินมาคนเดียว น่านๆซวยกูอีก
มันให้กูไปดูมือถือเป็นเพื่อนมันหน่อย กูเพิ่งจะดูมา ย้อนไปดูอีกรอบ
แล้วแม่งก็ชวนกินข้าว หาเรื่องเสียเงินอีก เพิ่งจะจ่ายประกันไปสองพันกว่าบาท
กลับถึงบ้านเหลืออยู่ 200 บาท อยู่บ้านพรุ่งนี้..

ปล. แหม ไอ้รอซโซ่ รูป Wallstreet มึงเยอะนะ แอบดังเงียบๆ