ข้าวมันไก่

ไอ้พลอตโทรเข้าบ้านมา 7 โมงครึ่งเวลาไก่ขันพอดี โทรมาล่อซะกูสะดุ้งเลย
กำลังนอนสบายหลับเคลิ้มๆเชียว มันโทรมาถามว่าจะไปบ้านมันกี่โมง
เพราะนัดแนะกันว่าวันนี้จะไปบ้านมัน กูจะเอาขนมไปให้พ่อมันด้วย
ก็บอกมันว่าประมาณ 10-11 โมงคงถึงบ้านมัน แล้วก็วางสายอย่างสลึมสลือ
จะนอนต่อแต่ก็นอนไม่หลับ เลยอาบน้ำเตรียมตัวออกจากบ้านประมาณ 8 โมง
อากาศจะได้ไม่ร้อน และรถก็จะได้ไม่ติด

ไปศรีย่านก่อนไปเอาขนม ที่เรียกว่า มาม่อน (มั้งนะกูไม่แน่ใจในชื่อสักเท่าไหร่)
ที่มันเป็นขนมปังชิ้นกลมๆพอดีคำสีออกเหลืองๆ โรยหน้าด้วยเนยแข็งขูดๆ
และน้ำตาลอ่ะ อร่อยมากมาย อยู่แถวศรีย่านเดินหากันเอาเอง ไม่อยากโฆษณา
เพราะคนนี่ซื้อกันไม่ขาดสาย เค้าคงรวยแล้วล่ะ จากร้านเคยทำผมผู้หญิง
ไม่ทำผมแล้วมาทำขนมขายแทน รวยไปเลยคุณ

เดินไปขึ้น 515 แถวซังฮี้ แล้วก็นั่งนับเสาสะพานอย่างมีสมาธิ ว่าจะต้องลง
ที่เสาหมายเลข 170 กว่าๆ ถึงจะถึงบ้านมัน เหนื่อยเหลือเกินกว่าจะถึง
กดกริ่งติ๊งต่อง พ่อมันออกมาอย่างขรึม สวัสดีงามๆ 1 ทีแล้วก็ให้ขนมไป
เดินเข้าบ้านพ่อเค้าก็เรียกไอ้พลอตลงมา กูกะพลอตอยู่หน้าบ้าน
ส่วนพ่อนั่งเล่นหุ้นอยู่หลังบ้าน ให้มันลองรองเท้า Adidas ที่ซื้อมาจากโรงเกลือ
เพราะกูใส่ไม่ได้เลยให้มันลองใส่ดู ถ้าใส่ได้ก็เอาไป ยังกะซินเดอเรลล่าเลย
แต่เสือกใส่ไม่ได้ซะงั้น กูเลยต้องแบกกลับบ้านอีก แล้วก็ให้เสื้อมันไปตัวนึง
เสื้อที่ตอนม.6 ทำตอนงานคริสต์มาส เหลือตัวนึงที่บ้านเลยให้ๆมันไป
แล้วก็เวลาจะคุยไรกะมันบางอย่างนี่ห้ามเสียงดังนะ แม่งความลับเยอะเหลือเกิน
ไหนจะโดดเรียน ไหนจะไปสยามวันเสาร์ ไหนจะซ้อมดนตรี กูก็ลืมอยู่หลายๆที
แหกปากซะเสียงดังไม่รู้พ่อมันได้ยินมั้ย

พอเที่ยงๆพ่อมันเอารถออกไปซ่อม ฮ่าๆ พ่อไม่อยู่สองหนูร่าเริง ทั้งเล่นเกมทั้งดูรูป
แม่งเล่น DotA คุยกะคอมได้อีกแล้ว คุยไปด่าไป ฟักอัพฟักอัพ ห่าไรไม่รู้
ท่าจะมีอารมณ์ร่วมจัด กูเลยบอกมันว่าพาไปดูตู้เสื้อผ้าหน่อย เผื่อถูกใจตัวไหน
จะได้ติดไม้ติดมือกลับบ้าน แต่ก็ผิดหวังที่เสื้อมันไม่ใช่สไตล์กูเลย จะว่าไปแล้ว
ก็ไม่ได้เสื้อผ้าเยอะมากมาย ทีหลังบริจาคให้มันดีกว่า เบื่อๆบางตัว

ประมาณบ่ายสองนิดๆก็เตรียมตัวออกจากบ้าน เพราะมันจะไปเรียนสมศรี
ก็ไปนั่งกินข้าวมันไก่หน้าหมู่บ้านก่อน เห็นมันบอกอยากให้ลอง อ่ะลองก็ได้
ผิดหวังตั้งแต่เห็นร้านแล้ว ทำไมคนน้อยจัง สั่งเอาไก่เนื้อๆ เอามันมาให้กูอีก
พอกินคำแรก อื้อหือ ไก่ไรเนี่ยเหนียวชิปหาย แล้วก็ยัดๆเข้าไปจนหมดจาน
นั่งนึกในใจทีหลังอย่าพากูมาร้านนี้อีกนะ ไม่เห็นอร่อยอย่างที่บอกกูเลย
สงสัยมันกะกูลิ้นคนละชั้นกัน ฮ่าๆ ไอ้พลอตมันก็กินข้าวมันไก่จานนึง
ข้าวหน้าเป็ดจานนึง ไม่รู้ไปออกรบมาจากไหน หิวอะไรมากมายขนาดนั้น

ขากลับก็นั่ง 515 มาลงอนุเสาวรีย์ ส่วนไอ้พลอตลงโรงเรียนไปเล่นเกมก่อน
แล้วค่อยไปสมศรี เลยแยกกะมันบนรถเมล์ พอถึงอนุเสาวรีย์ความรู้สึกเดิมกลับมา
กลัวระเบิดนั่นเอง เดินอย่างรวดเร็วเพื่อจะไปต่อรถเมล์ตรง Center One
ขึ้นสะพานลอยของรถไฟฟ้า แต่พอเดินผ่านหน้า Center One
ก็เกิดอยากไปดูซีดีก่อน เอาน่ะมาทั้งที ขอเข้าไปดูซีดีมือสองก่อนแล้วค่อยกลับ
แต่แล้วก็ไม่ได้ซีดี กลับถึงบ้านอย่างเหนื่อย พอแล้วกับการเดินทางอย่างไกล
ลาดพร้าวไปพุทธมณฑลสาย 2 กะว่าเดือนนึงไปครั้งเดียวก็พอ กูเหนื่อย
แต่ถ้ามีรถมารับจะพิจารณาเป็นพิเศษนะ