สิ้นเดือนกันยา

โหะๆๆๆ ดูจากเวลาก็ผ่านไป 1 เดือนเต็มๆเลยนะเนี่ย ยาวนานเหลือเกิน
ขี้เกียจเขียนนั่นเอง ฮ่าๆ ไม่รู้จะเขียนอะไร วันนี้เลยเอาหน่อย
เดี๋ยวเดือนกันยายนจะไม่มีอะไร ว่างเปล่าเฉยๆ ไม่ดีๆ

จะสอบปลายตุลาคมนี้แล้ว สอบเสร็จ 2 พ.ย. แม่งนานได้อีก ได้หยุด 9 วัน
เปิดวันที่ 12 สาด ยังไม่ทันจะพักต้องตั้งใจเรียนอีกรอบ เทอมนี้สอบ 5 ตัว
วิชาที่กังวลคงเป็น PY226 ถึงแม้จะเป็นปรนัย แต่ว่าหนังสือหนา 400 กว่าหน้า
จะเป็นลม เมื่อวานเลยตั้งใจว่าจะอ่านให้ได้วันละบท มันมีทั้งหมด 7 บท
แล้วเมื่อก็วานก็สามารถ อ่านบท 2 จบไป พอดีข้ามบท 1 ไป เพราะอ่านไม่รู้เรื่อง
รู้สึกภูมิใจเอาชนะใจตัวเองได้ ฮึ่มมม

วันนี้ไปเซ็นทรัลลาดพร้าวมา แม่งคนไม่รู้แห่กันมาจากไหน เต็มไปหมด
ยังกะเซ็นทรัลแจกฟรี แทบจะขี่คอกันเดินอยู่แล้ว รถก็ติด ขนาดบ้านใกล้ยังนาน
หงุดหงิด ตอนแรกไม่ได้จะไปลาดพร้าว จะไปปิ่นเกล้ากะครูฝน แต่ว่าโทรไปก็ไม่รับ
ไม่มีโทรกลับ สรุปจะไปมั้ยนั่น จนป่านนี้ยังหายหัว เลยตัดสินใจไปลาดพร้าวก็ได้
ไปจ่ายค่าบัตรเครดิต ค่าประกัน ค่ามือถือให้พี่ โอวหมดร่วมหมื่นห้า หยุดเที่ยวเลย
ถึงเวลาเก็บเงินมัธยัสถ์อีกรอบแล้ว เอ่อ ส่วนมากที่แพงน่ะค่าประกันชีวิต
ไม่ใช่บัตรเครดิต ถึงแม้ประกันมันจะยังอยู่กะเรา แต่มันไม่มีบอกว่าเราฝากไปเท่าไหร่
มันดูไม่มีความสุข เมื่อเทียบกับฝากประจำ มีสมุดบัญชีมาให้ๆ ดูรู้ว่ามีเรามีเท่าไหร่
ค่อยดูมีความสุขหน่อย

หลังจากที่ครูฝนไม่โทรมาซะที ไอ้พลอตอีกตัว อ่านหนังสือซะนานแสนนาน
จนป่านนี้สามทุ่ม แม่งยังไม่โทรกลับ สัด วันนี้มันน่าโมโหหลายๆอย่างจริงๆ
เอาน่ะ ครูฝนน่าจะป่วยเห็นบอกปวดหัว ไอ้พลอตน่าจะอ่านหนังสืออยู่
หรือไม่ก็อยู่โบสถ์ นี่คิดในแง่ดีแล้วนะ ชิชิชิชิชิ อุตส่าห์มองในแง่ดี

พรุ่งนี้ตอนเช้าต้องไปทำบุญแถวพุทธมณฑลสาย 4 ไกลได้อีก จะไปไมไกลๆก็ไม่รู้
เออใช่ๆ ลืมเรื่องนึงวันนี้เอาน้องแคปหมูไปอาบน้ำกับตัดขนที่ร้านแถวเกษตร
รู้สึกเสียใจกับแคปจริงๆ แม่งตัดซะพุดเดิ้ลเลย อุบาทว์มาก
คือตอนแรกขนแคปเหมือนตุ๊กตาที่มันนิ่มๆ ยาวๆหน่อย แต่ไอ้คนตัดแม่ง
ฟังไม่ได้ศัพท์ เสือกตัดมาซะพุดเดิ้ล ห่าโมโห แคปกูหมดหล่อเลย
ตอนนี้เลยกลายเปนพุดเดิ้ลเต็มตัวเลย อุบาทว์มาก โมโหมาก ทีหลังจะอาบน้ำ
ไม่มีตัดขนแล้ว สัด เดือนนึงยาวขึ้นมา 1 ซม. ขอบคุณมาก 1 ซม.